Esther & Saskia

IC-verpleegkundigen

Als IC-verpleegkundige in opleiding sta je er niet alleen voor. Je wordt gekoppeld aan een vaste werkbegeleider, zodat je snel vertrouwd raakt met het werk en het team.

 

 

Esther en Saskia kennen elkaar al sinds Esther als verpleegkundige in opleiding onder de hoede van Saskia kwam. Een aantal jaar later kwamen ze elkaar weer tegen op de afdeling Medium Care (MC) van het St. Antonius Ziekenhuis. Nu meer dan tien jaar geleden.

Esther besloot na haar opleiding tot MC-verpleegkundige door te stromen naar de opleiding voor verpleegkundige Intensive Care (IC). Saskia bleef op de afdeling Medium Care. Totdat het ook bij haar begon te kriebelen. “Ik heb met veel plezier gewerkt op de MC, maar was toe aan een nieuwe uitdaging. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en gesolliciteerd op een opleidingsplaats op de IC.” Esther: “Dit keer zijn de rollen omgedraaid en ben ik als werkbegeleider gekoppeld aan Saskia. Dat hebben we bewust zo geregeld. We kennen elkaar goed en weten precies wat we aan elkaar hebben.”

Wat maakt werken op de IC zo bijzonder?

“Als IC-verpleegkundige ben je verantwoordelijk voor patiënten die hoogcomplexe zorg en extra bewaking van vitale functies nodig hebben. Werken in zo’n dynamische zorgomgeving vraagt om uitgebreide theoretische kennis en uitstekende verpleegtechnische vaardigheden. Juist deze verdieping van kennis en vaardigheden was voor mij een belangrijke reden om te kiezen voor de opleiding tot IC-verpleegkundige,” aldus Saskia. Esther vult aan: “Elke dienst op de IC is anders. Alleen de overdracht staat vast, wat er verder gebeurt weet je nooit van tevoren. Ik houd van die uitdaging. Het vraagt om een bepaalde mindset. Het is hard werken en je moet je hoofd koel houden. Ook als je te maken krijgt met heftige emoties van bijvoorbeeld familieleden. Dan is het van belang dat je rustig en duidelijk kunt uitleggen wat er aan de hand is. Adequaat handelen en je professioneel opstellen zijn in dit vak essentieel. Daar staat tegenover dat je er veel voor terugkrijgt. Zoals de voldoening dat je je patiënten de best mogelijke zorg hebt kunnen geven, samen met je collega’s.”

Hoe belangrijk is de samenwerking met collega’s?

“Heel belangrijk,” beamen beiden. Esther: “Een goede sfeer en samenwerking zorgen dat alle processen goed lopen en iedereen kan doen waar hij of zij goed in is. Daar profiteert de patiënt van. Je doet het immers samen en het is prettig om te weten dat je altijd op elkaar kunt terugvallen.” Saskia: “Het is een groot team van in totaal zo’n 180 verpleegkundigen en 26 studenten verdeeld over twee locaties. Ik had natuurlijk het voordeel dat ik veel van de collega’s op de IC al kende doordat ik jarenlang op de MC had gewerkt. Hierdoor voelde ik me sneller thuis op de afdeling. Maar ook als je dit voordeel niet hebt, dan is de opleiding zo ingericht dat je niet het gevoel hebt er alleen voor te staan. Doordat je als student gekoppeld wordt aan een vaste werkbegeleider, raak je snel vertrouwd met het werk en het team. Bovendien werk je nauw samen met medestudenten in zogenaamde leer-werkunits waarbij je het geleerde direct in de praktijk brengt. Op deze manier werk je niet alleen aan je theoretische kennis en vaardigheden, maar ook aan je persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast is het prettig dat je samen dit traject doorloopt en elkaar dus kunt helpen.”

Saskia, hoe bevalt het om weer student te zijn?

“Dat was wel weer even wennen. Zeker omdat ik hiervoor 28 uur per week werkte en nu 32 uur. Maar al met al valt het heel erg mee. De studie is leuk en ik haal er veel energie uit. Ook al gaat het leren van de theorie wat trager, nu ik ouder ben,” lacht ze. “Het is een opleidingstraject van anderhalf jaar waarin je te maken krijgt met steeds complexere zorgtaken. Hoe verder je in de opleiding komt, hoe meer verantwoordelijkheid je krijgt bij het uitvoeren van die taken. Hoewel de opleiding een vastomlijnd studieplan kent, is het prettig dat je zelf je diensten en het moment van toetsen kunt invullen. Hierdoor houd je de regie over je eigen leerproces.”

Waarom zouden toekomstige IC-verpleegkundigen voor het St. Antonius moeten kiezen?

Esther: “Een opleiding tot IC-verpleegkundige in het St. Antonius is een investering in je eigen toekomst. Wij zijn het grootste niet-academische opleidingsziekenhuis van Nederland en onze IC verleent zorg op het allerhoogste niveau. Je komt met veel specialismen in aanraking, van Thoracale Chirurgie tot Interne Geneeskunde. Dit maakt werken en leren in het St. Antonius ontzettend waardevol.” Saskia is het met Esther eens: “Ik spreek tijdens mijn opleiding ook studenten uit andere ziekenhuizen en die zijn soms echt verbaasd over de complexiteit van zorg waarmee wij hier te maken krijgen.” Esther vult aan: “Naast de hoge kwaliteit van onze opleiding, biedt werken in het St. Antonius nog veel meer voordelen. Zo wordt er veel aandacht besteed aan innovatie en ontwikkeling. Dat zie je terug in de apparatuur waarmee je werkt en ook in het constant verbeteren van processen, protocollen en behandelplannen. Ontwikkelingen waar je als verpleegkundige een bijdrage aan kunt leveren door deel te nemen aan diverse werkgroepen.” Maar de belangrijkste reden om in het St. Antonius aan de slag te gaan? “Dat zijn natuurlijk de geweldige collega’s!” lachen ze.

Mijn vacatures