Marije & Boushra

Doktersassistentes

Als een patiënt naar je toekomt om je te bedanken voor de goede zorg, dan geeft dat een fantastisch gevoel. Een gevoel waar geen salaris tegenop kan.

 

Beiden werken ze met veel plezier als doktersassistente op de polikliniek Chirurgie van het St. Antonius Ziekenhuis. Plezier in het werk is sowieso belangrijk vinden ze. Boushra: “Als doktersassistente ben je een belangrijke schakel in het reilen en zeilen van de polikliniek. Wij zijn er voor de artsen én de patiënten. Dat lukt alleen als je plezier hebt in je werk en met elkaar kan lachen.” Marije beaamt dit: “Chirurgie is een grote en hele dynamische poli met veel sub-specialismen. Er gebeurt altijd wel wat, dus is het belangrijk dat je je hoofd koel houdt. Juist als de spanningen hoog oplopen, is het fijn als je even stoom kunt afblazen met je collega’s.”

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit voor jullie?

“Vooral lekker druk,” lacht Boushra. “Soms ben ik wel met tien dingen tegelijk bezig en dat gaat in een rap tempo door. Gedurende een dagdeel hebben we gemiddeld zo’n twintig tot vijfentwintig patiënten en dat zijn dan alleen nog maar de mensen die een afspraak hebben. Daartussendoor zijn er ook altijd nog een paar spoedpatiënten.” Marije: “De arts doet het consult en alles eromheen regelen wij. Denk aan administratieve taken, zoals het registreren van patiënten, het beantwoorden van telefoontjes en het aanvragen van onderzoeken. En, niet te vergeten, verpleegkundige handelingen. Zo doen wij wondcontroles, assisteren we bij medische verrichtingen en verwijderen we bijvoorbeeld hechtingen.” Boushra en Marije zijn tevens aanspreekpunt voor een aantal sub-specialismen. Boushra voor Algemene Chirurgie en Mammacare en Marije voor Vaatchirurgie. Dat betekent dat alle vragen hierover bij hen terecht komen. “Doordat tegenwoordig heel veel informatie op internet te vinden is, stellen patiënten steeds meer medisch inhoudelijke vragen,” merkt Marije op. “Hierdoor wordt van ons verwacht dat wij ook voldoende medische kennis in huis hebben om al die vragen goed te kunnen beantwoorden.”

Wanneer gaan jullie met een goed gevoel naar huis aan het einde van de werkdag?

“Als ik geen stickers voor morgen heb!” legt Boushra uit. “Ik vind het prettig alles te kunnen afronden, zodat ik de volgende dag weer met een schone lei begin. Geen to-do-briefjes dus voor de volgende dag op mijn bureau. Op die manier kan ik de deur ’s avonds met een goed gevoel achter me dichttrekken en mijn werk echt in het ziekenhuis laten.” Marije: “In het begin was ik ’s avonds thuis ook nog met mijn werk bezig en droomde ik er zelfs over. Inmiddels heb ik wel geleerd om het meer los te laten.” Ook zijn ze het er beiden over eens dat het positieve teamgevoel bijdraagt aan een goede werkdag. Marije: “We zijn als team verantwoordelijk voor de poli. Als je dan aan het einde van de dag kan denken ‘dat hebben we toch maar weer geflikt met z’n allen’, dan geeft dat een goed gevoel.”

Hebben jullie altijd al doktersassistente willen worden?

“Toevallig vond ik laatst een vriendinnenboekje terug van toen ik een jaar of tien was,” vertelt Marije. “En daarin staat inderdaad dat ik doktersassistente wilde worden. Maar dat wist ik zelf niet eens meer.” Boushra wilde als kind stewardess worden, vertelt ze. “Met een meter zestig was ik daar alleen te klein voor destijds.” Ze koos daarom voor een modeopleiding, maar dat bleek toch ook niet haar droombaan te zijn. “Uiteindelijk ben ik toen gaan studeren voor doktersassistent en heb ik vijf jaar voor een Arbodienstverlener gewerkt voordat ik bij het St. Antonius terecht kwam.” Ook Marije kwam eigenlijk per toeval – via haar stageplaats – bij het St. Antonius terecht. Maar beiden hebben daar nog geen minuut spijt van gehad. Marije: “Het leuke aan het St. Antonius is dat het een groot ziekenhuis is waar heel veel verschillende behandelingen en onderzoeken worden uitgevoerd. Bovendien blijf ik constant bijleren. Binnenkort krijgen we bijvoorbeeld een cursus hechten, zodat we dat straks ook mogen doen. Dat maakt mijn werk hier erg afwisselend.”

Tot slot, hoe zouden jullie toekomstige collega’s overtuigen om voor het St. Antonius te kiezen?

Boushra: “Ik zou zeggen, kom een keer kijken en maak het zelf mee! Als een patiënt naar je toekomt om je te bedanken voor de goede zorg, dan geeft dat een fantastisch gevoel. Een gevoel waar geen salaris tegenop kan.” Marije is het daar volledig mee eens: “Als je graag mensen helpt, samen met fijne en gezellige collega’s, dan zit je bij het St. Antonius goed.”

Mijn vacatures