Het jasje van… Nicole Böhmer

Nicole werkt sinds 2010 als oncologieverpleegkundige in ons ziekenhuis. Een van haar belangrijkste taken is het toedienen van chemotherapie op de oncologieafdeling. Daarnaast werkt ze als EBP-specialist, waarin ze de verbinding legt tussen gezondheidszorg en wetenschap.

Welk jasje draag je?

“Ik draag het jasje van een oncologieverpleegkundige op de dagbehandeling en ben daarnaast gastdocent op de Academie. Ook draag ik vier uur per week het jasje van een EBP-specialist namens Excellente zorg, dat leiderschap bij verpleegkundigen stimuleert. EBP staat voor Evidence based practice, het gebruiken van het best beschikbare bewijs in combinatie met de kennis van de verpleegkundige en de individuele wensen van de patiënt om beslissingen te nemen. Zo proberen we de zorg te verbeteren.”

Hoelang draag je het jasje al?

“Inmiddels ben ik ruim acht jaar verpleegkundige en sinds 2015 werk ik als oncologieverpleegkundige. Sinds vorig jaar mag ik ook mijn passie voor EBP delen.”

Wat zijn je belangrijkste taken in het ziekenhuis?

“Op de afdeling dien ik voornamelijk chemotherapie toe aan patiënten met kanker en geef ik (nieuwe) patiënten voorlichting over de chemotherapie en mogelijke bijwerkingen die kunnen optreden. Daarnaast zit ik in diverse werkgroepen om processen op de afdeling rondom de zorg en/of deskundigheid van de medewerkers te verbeteren. In mijn rol als EBP-specialist ondersteun ik andere afdelingen in het werken met EBP. Het enthousiasmeren van collega’s en het gebruik maken van ieders kwaliteiten om klinische onzekerheden of praktijkvariaties te onderzoeken is hierbij de sleutel tot succes.”

Wat vind je het leukste aan je werk?

“Dat ik als verpleegkundige een dubbelbaan kan uitoefenen. Mijn hart ligt bij de zorg: het verzorgen van patiënten direct aan het bed. Tijdens mijn werk zie ik genoeg verbeterpunten die ik weer dankzij EBP kan onderzoeken. Daarnaast is het ook erg mooi om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling die studenten doormaken tijdens hun opleiding. Ik laat ze kennismaken met de beginselen van EBP, wat mij ook weer stimuleert om kritisch te blijven. Die combinatie maakt dat ik als verpleegkundige uitgedaagd blijf.”

Mooiste momenten?

“Het is onmogelijk om een keuze te maken tussen alle mooie momenten die ik meemaak. Zonder een specifiek moment uit te lichten krijg ik een voldaan gevoel wanneer patiënten aangeven gerust te zijn als ze zien dat ik vandaag voor ze zorg. Ook de terugkerende en vaak persoonlijke gesprekken met patiënten die vaker voor chemotherapie komen, maakt dat ik energie haal uit mijn werk. Doordat je onderdeel bent van een ingrijpende periode van iemands leven, waarbij het ook het laatste deel van het leven kan zijn, deel je veel persoonlijke gevoelens. Dit maakt de zorg intens, maar geeft mij enorm veel voldoening.”

Lees hier meer over EBP in het St. Antonius Ziekenhuis.