.png)
5 april 2024
Ik kom binnen bij mijn patiënte bij aanvang van mijn avonddienst. Ze is 34 weken zwanger van haar 1e kindje en is ontzettend ziek.
Ze heeft een zwangerschapsvergiftiging zoals dat in de volksmond heet. Een pre-eclampsie of PE in medische taal. Haar bloeddruk is echt te hoog. Ze heeft allerlei medicijnen via het infuus, waaronder magnesium. Omdat je bij een zwangerschapsvergiftiging een eclamptisch insult kan krijgen (een soort epileptische aanval), krijgt ze magnesium. De magnesium verkleint deze kans. Vrouwen worden hier vaak een beetje wazig van. Daarnaast krijgt ze labetalol via het infuus. De infuusstand is flink opgehoogd. Dit middel zorgt ervoor dat de bloeddruk gaat dalen. Alles dus om deze vrouw zo ‘stabiel’ mogelijk te houden. Zowel in de ochtend als in de middag is er nogmaals bloed afgenomen. We moeten nog wachten op de waardes, maar ik maak mij wel zorgen om deze vrouw.
Dan komen de waardes binnen. Ze zijn niet goed. Ik baal hiervan. Dit gaat namelijk betekenen dat ze de baby geboren willen laten worden, maar ze is nog maar 34 weken zwanger. Gelukkig heeft moeder eerder longrijpingsprikken gehad. Dit noem je corticosteroïden. Hiermee worden de longen van de baby sneller ‘gerijpt’ en hoop je op een betere start voor het kindje.
Auteur: Sascha
