.png)
10 juli 2024
Het is een onrustige nacht op kamer 4. Een dame met een flinke psychotische depressie worstelt met schuldgevoelens. Ze blijft haar kamer afkomen, probeert andere patiëntenkamers binnen te gaan en praat in cirkels over haar taken en wat ze had moeten doen.
Al snel blijkt dat deze mevrouw voor haar pensioen ook verpleegkundige is geweest. Na wat doorvragen merk ik dat ze in haar beleving hier aan het werk is. Ze heeft nachtdienst en moet nog van alles doen. Hoe ik ook probeer, het lukt me niet om deze gedachten uit haar hoofd te krijgen. Ze blijft bij haar verhaal.
Uiteindelijk besluit ik het over een andere boeg te gooien en ik spreek haar aan met 'hoofdzuster'. Ze kijkt op en nu heb ik haar aandacht. "Hoofdzuster," zeg ik, "rust u nu maar even uit. U heeft nu pauze. Wij regelen alles op de afdeling en we komen straks aan u overdragen. Als we hulp nodig hebben, komen we natuurlijk naar u toe." Ik zie de spanning uit haar gezicht verdwijnen. Ik voel me opgelucht, het werkt!
Een leugentje om bestwil, noem ik het. Zodat zij haar rust kan pakken en de andere patiënten niet gestoord worden in hun nachtrust. Laten we het dan ook maar geen leugen noemen, ik zie het liever als creatief omgaan met een lastige situatie.
.png)
Auteur: Maaike
